- κλωσσώ
- και -άω1. (για τις όρνιθες και γενικά τα πτηνά) επωάζω2. φρ. «πολύ τά κλωσσά τ' αβγά του» — ασχολείται για πολύ χρόνο με κάτι, χρονοτριβεί.[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. κλώσσω «κακαρίζω»].
Dictionary of Greek. 2013.
κλωσσώ
Look at other dictionaries:
κλώσσω — (Α) κακαρίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τού κλώζω] … Dictionary of Greek
κλώσσουσαν — κλώσσω cluck pres part act fem acc sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλώζω — (AM κλώζω και κλώσσω) (για το πτηνό κάργια) κράζω νεοελλ. (για όρνιθα) κακαρίζω αρχ. βγάζω κραυγή αποδοκιμασίας («ὑμῶν οἱ θεώμενοι τοῖς Διαυσίοις εἰσιόντ εἰς τὸ θέατρον τοῦτον ἐσυρίττετε καὶ ἐκλώζετε», Δημοσθ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Προϊόν ονοματοποιίας,… … Dictionary of Greek
cloc — interj. v. clonc. (onomatop., ca şi cronc, cf. tronc; coincide cu gr. κλώσσω, lat. glocire, fr. glousser, sp. clueca, bg. kločă, germ. klucken etc.; cf. cloşcă … Dicționar Român
клектать — клекчу кричать (о хищных птицах) , клёкт, клёкот, клекотать, укр. клекiт, клекотати, русск. цслав. клегътати, клекътати наряду со ст. слав. кльчетъ щелканье зубами , кльчьтати (Еuсh. Sin.), словен. klekęčem, kleketati громыхать, стучать;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
клоктать — клохтать, клокуша порода уток , болг. клоча кудахтать , сербохорв. кло̀ктати о крике птиц , словен. klȏkati, klȏcěm, klokotati – то же, слвц. kloka наседка . Звукоподражание; см. Бернекер 1, 521. Наряду с этим квочка, квокать. Ср. греч. κλώσσω … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ακλώσσητος — η, ο [κλωσσώ] (για κότες) 1. αυτή που δεν κλωσσά ή δεν κλώσσησε τα αβγά της 2. αυτή που δεν γεννά αβγά 3. (για αβγά) αυτά που δεν έχουν επωαστεί … Dictionary of Greek
ακλώσσιστος — η, ο ο ακλώσσητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κλωσσώ αναλογικός σχηματισμός κατά τα επίθ. τών ρημ. σε ίζω] … Dictionary of Greek
εκνεοττεύω — ἐκνεοττεύω (Α) εκκολάπτω, κλωσσώ … Dictionary of Greek
εννεοσσεύω — ἐννεοσσεύω και ἐννοσσεύω, αττ. τ. ἐννεοττεύω (AM) [νεοσσεύω] 1. (για πουλιά) κάθομαι σαν κλώσσα πάνω στα αβγά, κλωσσώ, επωάζω 2. (με αιτ.) μτφ. επωάζω, εκτρέφω («παρὰ σοὶ ἐννεοττεύσας ἔρωτα ὑπόπτερον» αφού εξέτρεφε [ανέπτυσσε] κοντά σου φτερωτό… … Dictionary of Greek
